Load management to część strategii niemal każdego zespołu. Początkowo stosowano ją wyłącznie w przypadku zawodników wracających po kontuzjach, teraz ma na celu oszczędzanie gwiazd podczas długiego sezonu. Kawhi Leonard, Joel Embiid czy Paul George są wręcz symbolem tego podejścia – często odpoczywają w meczach back-to-back albo przeciwko słabszym rywalom. W rozmowie ze Stephenem A. Smithem, Allen Iverson dał jasno do zrozumienia, że jako aktywny zawodnik nie zniósłby współczesnego zwyczaju oszczędzania zdrowych zawodników. 

‍

„Wyobrażasz sobie, że ktoś mi mówi: ‘Dziś cię oszczędzamy’? Co znaczy ‘oszczędzamy’? Przecież jest mecz. Chcesz mówić o praktyce? K**wa, oszczędzaj mnie jutro na treningu. Nie w dniu meczu. [...] 

‍

W nowoczesnej NBA to próba znalezienia równowagi między nauką a widowiskiem. Kluby twierdzą, że odpoczynek zmniejsza ryzyko kontuzji i pozwala graczom być świeżym w play-offach. Fani i starzy wyjadacze, tacy jak Iverson, widzą to jednak inaczej i traktują jako wymówkę. Dla AI każdy mecz był świętością. Świadome opuszczenie spotkania było niewyobrażalne. Dla fanów, którzy oglądali go grającego mimo kontuzji, zmęczenia i zamieszania wokół, te słowa są jak balsam na serce. Mierząc zaledwie 183 cm i ważąc 75 kg, każdego wieczoru grał tak, jakby to był mecz numer siedem Finałów.

‍

NBA podjęła próbę walki z tym trendem, gdy wprowadziła zasadę 65 meczów w ramach nowego układu zbiorowego. Aby zawodnik mógł zostać uznany za MVP, Obrońcę Roku czy trafić do All-NBA, musi wystąpić w co najmniej 65 spotkaniach sezonu zasadniczego. To nie tylko kwestia prestiżu – te wyróżnienia wiążą się bezpośrednio z zapisami kontraktów typu max i supermax, a opuszczenie zbyt wielu meczów może kosztować zawodników dziesiątki milionów dolarów. Jednak w przypadku starszego pokolenia gwiazd, to wyłącznie strata wkalkulowana w ich roczne rozliczenie. 

‍